Vrijwilligerswerk is onbetaald. Toch laat de wet toe dat vrijwilligers een onkostenvergoeding ontvangen zonder in de problemen te raken. Deze vergoeding is een terugbetaling van je kosten en dus geen loon. Op deze onkostenvergoeding hoef je dan ook geen belastingen of sociale zekerheidsbijdragen te betalen, op voorwaarde dat je je als vrijwilliger aan de regels houdt.
Als je een uitkering geniet, kan je ook een vrijwilligersonkostenvergoeding ontvangen. Ook hier weer is het belangrijk dat je je aan de wet houdt.
Soorten onkostenvergoedingen
- vaste of forfaitaire onkostenvergoeding
- variabele of reële onkostenvergoeding
- vergoeding in natura
Vaste of forfaitaire onkostenvergoeding
Organisaties kunnen een vergoeding geven voor de kosten die je als vrijwilliger maakt voor je vrijwilligerswerk. Dit kan een vast bedrag zijn. Je moet hiervoor geen bewijs van je kosten afgeven.
Het bedrag kan verschillen per activiteit. De precieze en geactualiseerde bedragen kan je altijd
terugvinden op www.vrijwilligerswetgeving.be. De vrijwilliger moet zelf waken over de maxima die hij mag ontvangen. Mogelijks ontvangt de vrijwilliger elders ook een onkostenvergoeding waar de organisatie niet van op de hoogte is.
Variabele of reële onkostenvergoeding
In dit geval betaalt de organisatie de werkelijk gemaakte onkosten terug aan de vrijwilliger. Denk maar aan een kilometervergoeding, rekeningen die je als vrijwilliger voorgeschoten hebt, onkosten voor het gebruik van het openbaar vervoer,…
Om je onkosten terugbetaald te krijgen, geef je een bewijs af bij je organisatie. Deze onkostenvergoeding is onbegrensd maar buitensporige bedragen worden niet aanvaard.
Vergoeding in natura
Onkostenvergoedingen in natura worden enkel toegelaten indien het om een occasionele gebeurtenis gaat. Enkele voorbeelden zijn een cadeau-cheque, een boekenbon, een etentje,…
De organisatie moet je duidelijk laten weten of ze je onkosten terugbetaalt en op welke manier. De organisatie is echter niet verplicht een onkostenvergoeding te geven. Belangrijk hierbij is dat er één systeem gehanteerd wordt per vrijwilliger gedurende een jaar. Je mag deze twee manieren van vergoeden dus niet door elkaar gebruiken: ofwel krijg je een vast bedrag ofwel krijg je de kosten die je kan bewijzen.
Er is echter een uitzondering sinds mei 2009. Deze uitzondering houdt in dat een combinatie van de forfaitaire onkostenvergoeding met een terugbetaling van de reële vervoerskosten mogelijk is voor maximum 2 000 kilometer per jaar per vrijwilliger. Voor het gebruik van je eigen wagen mag maximum 0,3352 euro/ km vergoed worden, voor de fiets ligt het maximum op 0,21 euro/km. Deze bedragen worden jaarlijks geïndexeerd.
Voor de precieze en geactualiseerde bedragen kan je terecht op www.vrijwilligerswetgeving.be.